Het leven schenkend aan een veertiende kind, stierf Mumtaz Mahal in 1631. Ze was de tweede echtgenote van Shah Jahan, van 1626 tot 1658 keizer van het Noord-Indiase mogolrijk. De intens bedroefde weduwnaar liet een mausoleum bouwen dat Mumtaz’ schoonheid moest evenaren: de Taj Mahal. Ondanks koepels en minaretten hét symbool van India. Hoe kon zo’n islamitisch gebouw in het land van hindoeïstische tempels verrijzen? Hoor hoe Perzische, Turkse en Mongoolse invloeden de architectuur van India en Pakistan bevruchtten en een bijzondere mengvorm tussen islamitische en hindoe-architectuur deden ontstaan.   Prijs:

Met de inval van Baboer, een afstammeling van de Turks-Mongoolse krijgsheer Timoer Lenk, in het noorden van India, kwam in de zestiende eeuw een einde aan het moslimsultanaat en werd het mogolrijk gesticht. Baboers kleinzoon Akbar kwam al op dertienjarige leeftijd aan de macht en wenste een godsdienst in te voeren die een mix van islam, christendom en hindoeïsme zou zijn. Tegen de tijd dat zijn kleinzoon Shah Jahan de troon besteeg, beleefden de mogols een gouden eeuw. Jahan baseerde het ontwerp van de Taj Mahal op de tombe van Timoer Lenk (1336-1405) in Samarkand. Terwijl vroege mogolarchitectuur te herkennen is aan rood zandsteen, werd voor Mumtaz’ praalgraf ook wit marmer gebruikt, dat werd ingelegd met halfedelstenen. Andere voorbeelden uit de bloeiperiode van mogolarchitectuur zijn de Vrijdagmoskee van Delhi, het fort van Aurangabad en de Badshahimoskee in Lahore (Pakistan).

Prijs: <@prijs@>