De vraag naar het kwaad in de wereld heeft mensen altijd gefascineerd. Van demonen en heksen tot bombardementen en gifgas: het kwaad is er altijd geweest. Maar in de afgelopen 500 jaar zijn onze gedachten erover flink veranderd. Hoe ziet onze eigen geschiedenis er uit, bezien vanuit het licht van het kwaad? Hoe kan het dat het westerse denken in 500 jaar het kwaad niet meer bij de goden of demonen zoekt, maar bij de medemens? Aan de hand van drie verschillende interpretaties van het verhaal van Adam en Eva reconstrueert Gerko Tempelman tijdens het college het denken over het kwaad van de afgelopen 500 jaar.

Filosofen zeggen dat de geschiedenis van het westerse denken gezien moet worden als een geschiedenis van verschillende manieren waarop de mens grip probeert te krijgen op het kwaad. Abstract? Niet als u denk aan Auschwitz. Een trauma waar moderne mensen nog steeds niet helemaal grip op hebben. Gelijktijdig een tijd waar de filosofie haar postmoderne en existentiële wending kreeg. Filosoof Jean Paul Sartre zegt het zo: de hel dat is de ander.

Aan de hand van de drie verschillende interpretaties van het verhaal van Adam en Eva reconstrueert Gerko Tempelman het denken over het kwaad van de afgelopen 500 jaar. Samen bezoekt u Augustinus en de Romeinen, Dante Alighieri en Woody Allen, John Milton en Nietzsche. En het college eindigt, via Sartre, bij onszelf. Of beter gezegd: de jonge versie van u zelf. Het moment waarop we voor het eerst in ons leven iets deden waarvan we dachten: oei.