Het Fotomuseum Den Haag toont tachtig fascinerende polaroids van multitalent Julian Schnabel (1951). In de jaren tachtig werd Schnabel bekend met zijn expressionistische schilderijen en later met films. Minder bekend is dat Schnabel ook als fotograaf opereerde. Nooit eerder toonde Schnabel zijn polaroids. Indrukwekkend zijn de zelfportretten van familie en vrienden. De lezing bij de tentoonstelling geeft een unieke blik in het leven en werk van deze boeiende kunstenaar. Prijs

Schnabel verwierf een zeldzame polaroidcamera uit de jaren zeventig waarmee hij in de periode 2002-2006 zijn omgeving portretteerde op groot formaat (50 x 60 cm). Ondanks dat de camera de omvang van een koelkast had, nam hij hem jarenlang overal mee naar toe. Indrukwekkend zijn de zelfportretten en de portretten van familie en vrienden. Onder de geportretteerde bevinden zich Mickey Rourke, Christopher Walken en Takashi Murakami, allen vrienden van Schnabel die hem opzochten in zijn atelier.

Een specifieke eigenschap van de polaroid is er de afdruk meteen tevoorschijn komt. Er is geen donkere kamer, waar nog iets aan het beeld veranderd kan worden. Dit past perfect bij het centrale thema in het werk van Schnabel, dat draait om vraagstukken omtrent heden en verleden. Fotografie gaat niet over dat wat voorbij is, maar haalt het verleden juist naar het heden toe, aldus Schnabel. De polaroid van de overleden vader van Schnabel die te zien is in het Fotomuseum komt zo in een nieuw daglicht te staan.

Prijs <@prijs@>