Ook al heeft Amsterdam sinds enige jaren een eigen Hermitage, het belang van het moedermuseum in Rusland is niet te onderschatten. Zonder het Staatsmuseum de Hermitage zouden de mooie grote tentoonstellingen aan de Amstel immers niet mogelijk zijn. Wat heeft de Hermitage in bezit? Hoe komt het aan al die kunstwerken? Vragen die beantwoord worden tijdens een intensieve lezing die u door de zalen en depots van de Hermitage in St.-Petersburg voert.

De geschiedenis van de Hermitage gaat terug tot 1764. In dat jaar koopt Catharina de Grote meer dan driehonderd schilderijen van een Berlijnse verzamelaar. Haar aankopen vormen een belangrijke uitbreiding van de verzameling die tsaar Peter de Grote een halve eeuw eerder had aangelegd. Catharina’s opvolgers, onder wie Alexander I en Nicolaas I, bouwden de collectie verder uit en in 1852 werd zij voor het eerst getoond aan het publiek. Dit gebeurde in het winterpaleis van de tsarenfamilie. Inmiddels herbergt de Hermitage drie miljoen kunstobjecten. Ze vormen een collectie die even overdonderend is in kwaliteit als in omvang.

Kunsthistorica Karin Braamhorst neemt u mee op een virtuele museumtour door de belangrijkste vertrekken en langs meesterwerken met een bijzonder verhaal. Ook zal aandacht worden besteed aan de vriendschappelijke band tussen Amsterdam en St.-Petersburg, die dateert uit het einde van de zeventiende eeuw, toen tsaar Peter de Grote Holland bezocht en op de scheepswerf van de VOC werkte. Ook maakte de nieuwsgierige tsaar kennis met Nederlandse geleerden, wiens verzamelingen hij meenam naar Rusland. De opgezette-dierencollectie van Albertus Seba en botanische boeken van Frederik Ruysch behoren tot de broncollectie van de Hermitage.